Tag archieven: Dansen op de vulkaan

Gemis

 

Dit is de grote vrijheid
je mag zeggen wat je denkt
niet dat het iets uitmaakt
met hoeveel je ook bent
ze doen toch wat ze willen
al moet de hele boel vergaan
lief, trek iets moois aan
want we gaan
dansen dansen dansen
dansen(3X)
op de vulkaan
straks is het verboden
of te laat om nog te gaan

Tekst: Huub van der Lubbe
Muziek: Hans van der Lubbe, Antonie Broek

God, wat kan je sommige dingen toch missen….

Vanavond zat ik wat schrijfoefeningen te doen, gewoon, lekker uit de losse pols, in een schrift met pen, met de dagelijkse “schrijfingang” van Geertje Couwenbergh. Sinds januari  ontvang ik dagelijks een mail van haar met een “schrijfingang”, zoals ze dat zelf noemt. Leuke manier om je schrijfspieren te trainen, wakker te schudden of gewoon omdat het lekker ontspannend is. Ik moet bekennen dat ik flink wat dagen achterloop, maar who cares?

Op de achtergrond muziek van mijn playlist op  Spotify en schrijven maar. Heerlijk. Kan altijd, zeker in deze tijden van de avondklok.  En uiteraard, in mijn lijst komt natuurlijk ook De Dijk wel een paar keer voorbij. Wie mij wat langer kent,  zal dat niet verbazen. Voor corona, heb ik ze regelmatig gezien in Gigant, zo vaak, dat ik , bij het bestellen van de zoveelste kaarten wel eens heb gedacht, “Zal ik het niet een keer overslaan, we hebben ze nu toch wel gezien?” Ik kan mij er momenteel niets bij voorstellen, overslaan, doe even normaal!! Ik zou er ik weet niet  wat voor over hebben om morgenavond in de popzaal van Gigant te kunnen staan, met een paar honderd man en vrouw om mij heen, stevig op elkaar gepropt, er kan nog meer bij,  ja, zelfs die enkeling die vergeten is om deo op te doen en wild om zich heen staat te zwaaien met klotsende oksels, wat maakt het uit?!

Ik wil dansen, dansen, dansen op de vulkaan
Straks is het verboden, of te laat om nog te gaan!

Vroeger dacht je wellicht, bij het horen van die zin, verboden, pfff, hoezo, zou dat ooit worden verboden, hier in Nederland?  Nou, inmiddels weten we wel beter.

Omdat een digitale concert ervaring  momenteel altijd nog beter is dan niets, ben ik op zoek gegaan naar live opnames en kwam ik, hoe leuk!!, deze Full Concert opname van een concert in de Melkweg te Amsterdam in 2000 tegen en kreeg bij het kijken en luisteren  ervan toch een beetje het gevoel weer even tussen het publiek te staan. Ook al zat ik achter mijn laptop, met een glas bier op tafel en een kat op schoot.  Ik lag er in ieder geval weer eens ouderwets laat van in mijn bed, net echt. En morgen?  Morgen word ik Wakker in een vreemde wereld, wat gebeurt hier allemaal?

Met dank aan de mensen bij Maxazine.nl  die deze concert belevenis  mogelijk hebben gemaakt. Klik hierboven of hier  op de groene tekst, kijk, luister en geniet!

Dansen op de vulkaan

Aan de vooravond van de presidentsverkiezingen ben ik klaar met de voorspellingen, peilingen en het moddergooien. Wat de uitslag ook zal zijn, morgen staat de wereld ongetwijfeld (nog meer) op zijn kop.
Was het niet beter geweest als men in Amerika de keuze zou hebben uit: “Hillary”, “Trump” of “Geen van beide, want ik acht beide niet geschikt”. Dát zou wellicht pas een goed beeld geven van de wensen van het Amerikaanse volk, dat volgens de peilingen nu op de één gaat stemmen omdat ze de ander nog méér haat…..
Het gevoel dat ik bij deze verkiezingen heb wordt goed weergegeven door het nr. “Heel andere wereld” van De Dijk. Sinds 2009 kan ik hier niet meer naar luisteren zonder het te koppelen aan de aanslag op Koninginnedag.
Een week na de aanslag zouden ze optreden in De Gigant. Kaarten hiervoor hadden we al maanden in huis. Eerste gevoel wat bij ons opkwam was om niet te gaan, maar we gingen toch. In Orpheus werd die avond een herdenkingsdienst gehouden. Om de roadblocks heen fietsend, maakten wij ons op voor een, wat later bleek, bijzonder en gedenkwaardig concert.
Met een duidelijk op de situatie aangepaste playlist en een zichtbaar aangeslagen Huub, werd de eerste noot ingezet. “Heel andere wereld” vatte de waanzin van de gebeurtenissen de week ervoor goed samen en kwam bij alle aanwezigen binnen.
Die avond stonden we stil bij die vreselijke dag, we deelden dezelfde angsten, voelden de onmacht en het verdriet, maar besloten ook met zijn allen te blijven geloven in een betere wereld. En de muziek hielp daarbij.
Morgen, na de bekendmaking van de uitslag, ga ik denk ik maar even “Dansen op de vulkaan”.  Gelukkig hebben we de muziek nog.