Welcome!! Met een breed zwaaiend armgebaar en een even zo brede lach, worden we begroet op onze verblijfplaats voor twee weken. Plek van bestemming, een appartementje in Kryoneri, Griekenland, 50 meter van het strand.

Een emmer met sop barricadeerde de oude sleetse marmeren trapopgang, we waren de eerste gasten, en de eigenaresse verontschuldigde zich dat ze vanwege rugproblemen nog niet klaar was. Geen probleem, wij zitten al in de vakantiemodus, en die trap ziet er prima uit wat ons betreft.

Eenvoud is hier het toverwoord, maar zeker niet ongezellig. En als je er voor openstaat, met oog voor detail en super gastvrij. Op het kleine vierkante keukentafeltje lag een geruit kleedje met daarop een pot honing, een schaaltje met verse olijven, en een doosje zoute stengels van de lokale bakker.  Even later kregen we 2 grote zongerijpte sinaasappelen in onze handen gedrukt die van de boom van de buurman blijken te komen. Wat een warm onthaal. Op het doosje van de bakker stond geschreven:             ” With  love, from us”.

De kleine rondleiding leerde ons dat we waarschijnlijk veel buiten de deur zouden eten. Het keukengerei bleek nog minder dan wat ik standaard in mijn VW camperbusje bij mij heb, maar het was schoon en het was dus ok. Eieren koken doen we hier vanaf nu in een koekenpan, en dat kan prima.

Als je wil douchen, zit de heet waterkraan rechts i.p.v. links, en moet je vooraf eerst de stoppen voor de heetwaterboiler 20 minuten omzetten, maar, zo klonk het ” Be carefull, don’t use any water in the bathroom while waiting!”  Ok, ondanks je vakantie dus wel scherp blijven Jo. Het bed, ooit gemaakt voor de doorsnee wat kleine Griek, sliep gelukkig heerlijk. Een goed bed, een prima kussen,  warm water en eigen toilet, prima wat mij betreft.

Het voorjaar gaat hier momenteel  zoals op vele andere plekken in Zuid -Europa voortvarend van start en de temperatuur loopt al snel op tot zomerse waarden. We zaten in het eerste toeristen vliegtuig, en je merkt dat het seizoen nog een beetje op gang moet komen.  En dat is helemaal wat we gehoopt hadden.  Engels spreken ze hier niet of nauwelijks,  Heerlijk. We krijgen sterk het idee dat hier vooral de  Grieken zelf naar toe komen.  In de supermarkt treffen we vooral  veel personeel,  Niks selfscan, bij de groentes worden de groente en het fruit die je  wel zelf pakt, vervolgens voor je afgewogen door een vriendelijke man. Bij de slagerij werd zowat al het personeel er bij geroepen, want er was slechts  1 iemand die Engels sprak, maar wat  hadden ze een lol, en wij ook.

Eten doe je buiten de deur, met bijna voor oorlogse prijzen, en wat je ook besteld, je krijgt er altijd een glas koud water bij. Zonder trendy etiket op je flesje, maar gratis en voor niets,  gewoon zoals water bedoeld is, omdat je moet blijven drinken met deze hitte. Ik vind dat zo attent, je hoeft er niet om te vragen, je krijgt het gewoon. Mocht je het zelf vergeten.

En zo zijn de eerste 2 dagen ons prima bevallen. Met een mooi  en enigszins, wel gehoopt, maar toch ook wel onverwacht,  weerzien met oude bekenden van de fam. M.  Met een vertaalprogramma op je mobiel, blijkt iedereen zich  verstaanbaar te kunnen maken, en was ik getuige van een tafereel dat niet zou hebben misstaan  in een aflevering van Memmories. Met een spontane  lunch bij de mensen thuis.

Efcharistó ellada!