De eerste keer dat wij met onze VW bus door een wasstraat reden zal ik niet snel vergeten. Toen het water vanuit een bepaalde hoek tegen de achterkant van de bus werd gespoten, gutste het water via de linkerhoek naar binnen…..Een afwasteil behoort tot onze standaard uitrusting, maar die eerste keer was het daarvoor helaas nét iets te laat. Voortaan rijden wij dus altijd met zijn tweeën door de wasstraat waarbij één van ons met het afwasteiltje in de aanslag op de achterbank zit om het water op te vangen. Het lekken beperkt zich gelukkig tot één plek en wij zien er de humor er wel van in, al kan ik mij voorstellen dat het voor een hoop autoliefhebbers als een nachtmerrie klinkt.
Deze week moest ik terugdenken aan een andere variant van “De Wasstraat” die ik begin februari doorlopen heb, nl. die van 100 Talentvolle Vrouwen. Dit alles vond plaats aan de Lange Amerikaweg 66, deze locatie was ter beschikking gesteld door Ultimate, hoe toepasselijk, naast Blinq Carwash. Een teiltje was daar niet nodig en ons busje kon gewoon buiten blijven staan.
In het kort gezegd kwam het erop neer dat je de losse programma onderdelen die al eerder aan bod waren geweest bij één van de workshops, in een verkorte versie allemaal nogmaals doorliep, als soort van opfrisser.
In het “wasprogramma” zat o.a. een flitsgesprek met een recruiter over het CV. Na wat tips & trics en het zien van enkele voorbeelden uit de praktijk, was ik er al snel van overtuigd: mijn CV dat kon/moest beter!
Na wat kleine aanpassingen, ging een week later mijn nieuwe CV samen met 2 motivatiebrieven de deur uit. En het leuke was, ik geloofde er zelf ook weer (meer) in. Of het door de nieuwe opzet van mijn CV kwam zal ik nooit weten, maar de week erna mocht ik bij twee bedrijven langskomen voor een eerste gesprek. Nog geen uur na één van deze gesprekken, had ik zowaar een aanbieding voor een functie van 12 uur op zak. Wat zou het mooi zijn geweest als ik die uren had kunnen aanvullen met die van de andere vacature. Helaas, een vervolg bij het andere bedrijf zat er niet in, maar met de door hen opgegeven reden kan ik prima verder: ik had niet de voor de functie vereiste verkoopervaring maar met mijn brief en CV had ik mijzelf wél weten te verkopen en had ik ze dus nieuwsgierig gemaakt en hadden ze besloten mij uit te nodigen voor een gesprek. Ik beschouw het als een compliment dat ik zonder die verkoopervaring toch uitgenodigd werd, aan mijn stijl van schrijven verander ik voorlopig dus nog maar even niets.
Het bezoek aan ” De Wasstraat” van 100 Talentvolle Vrouwen, was in ieder geval goed aan mij besteed en zo vallen de stukjes van de puzzel steeds meer op hun plaats. Deze week hoop ik het contract te tekenen bij mijn favoriete bouwmarkt. De werkzaamheden zijn totaal anders dan wat ik hiervoor gedaan heb, maar ik heb er zin in! En al kom ik (nog) niet aan de uren die ik hiervoor altijd gewerkt heb, ik denk maar zo, “Wie het kleine niet eert…..”. Ik stel de plannen gewoon weer bij en ik ben vooral nieuwsgierig naar wat de toekomst mij gaat brengen. Typisch weer een gevalletje van plan-plan!