Vandaag onder leiding van de coördinator van de Voorleesexpress, een bespreking gehad met andere voorlezers. Ik vond het boeiend om de verhalen van de anderen te horen, zoveel verschillende vrijwilligers, zoveel verschillende gezinnen waar je geplaatst kan worden. Hoe ga je om met al die verschillende culturen, taalniveau’s, gezinssamenstellingen, etc.. En het blijkt wel dat ieder gezin zal vragen om een voor dat gezin specifieke aanpak en dan is het fijn om ook de ervaringen van anderen te horen. Samen weet je meer en het is zoveel gezelliger!
Hierna samen met een van de andere vrijwilligsters, gelijk maar richting Coda gefietst, want over een klein uur werd ik al weer bij mijn voorleesgezin verwacht. Al kletsend boeken uitgezocht en vol energie doorgefietst richting Zevenhuizen.
Daar voelde ik mij weer ontzettend welkom. Vorige week kon de afspraak helaas niet doorgaan, maar aangezien M. de week ervoor al lid was geworden van de bibliotheek, was ik benieuwd hoe het de afgelopen 2 weken was gegaan. En wat bleek: ze had al weer een nieuwe stapel boeken uitgezocht. Ze had ze netjes op de bank uitgestald en begon mij bij te praten over de inhoud.
Vervolgens vroeg ze of ze een sticker mocht. Ik heb nl. altijd prinsessen stickers bij me, die ze na afloop op de kaart mag plakken die aangeeft hoeveel sessies we gehad hebben. Ze is er dol op en de kaart is al bijna vol terwijl we nog wel 12 weken te gaan hebben, maar wat maakt het uit. Een kinderhand is snel gevuld, dat blijkt wel weer. Dus deze keer de stickers maar aan het begin uitgedeeld, als beloning voor haar harde werken. Top!
Hierna dook ze in de tas met boeken die ik had uitgekozen. Haar moeder gaf aan dat M. snel is afgeleid tijdens het voorlezen en dat merk ik ook. Het blijft een uitdaging om haar rustig op de bank te gaan laten zitten. Dus laat ik haar tussendoor wat knuffels erbij pakken en met een ballon spelen terwijl ik even met haar moeder praat, om zo spelenderwijs met taal bezig te zijn.
Op een gegeven moment voorgesteld om er maar weer een boek bij te pakken. Afgesproken dat zij even heel stil zou zijn, terwijl ik aan het lezen was. En dat lukte. En voor ik er erg in had, was ook dit uur weer voorbij. Toen ik aangaf dat ik er vandoor zou gaan, pakte ze snel de laatste twee boeken van de stapel en zei: “lezen??”. Tja, tegen zoveel enthousiasme kon ik niet op, lekker interactief gelezen en toen ik de boeken weer terug in de tas deed, bleek dat we uiteindelijk “gewoon” alle 5 de boeken uit hadden. Wat een spirit!
Eenmaal weer op mijn fiets, werd ik mij er van bewust dat ik voor heel even alle ellende op de wereld helemaal vergeten was. En misschien zijn de acties die wij als voorlezers ondernemen een druppel op een gloeiende plaat, maar mede door de verhalen die ik vanmorgen gehoord heb, ben ik ervan overtuigd dat alle beetjes helpen. Een goede taalontwikkeling is zo belangrijk voor de toekomst van een kind. Ik draag er graag mijn steentje aan bij en een leuke bijkomstigheid is dat het mij ook weer nieuwe contacten en een hoop energie oplevert. Duidelijk een win-win situatie!
Dank je wel Anna!
Complimenten hoor, hartstikke leuk geschreven. En het is inderdaad inspirerend om elkaars ervaringen en tips te delen!
En nogmaals bedankt!
Ont-moeten en energie opdoen enneh je hebt schrijverstalent!!